door Lisael

Marc Ysaÿe is op vlak van muziek een autoriteit in het Waalse landsgedeelte. Een beetje zoals Leo Blokhuis bij onze Noorderburen is. Voor degenen die het niet weten: Marc was/is de drummer van Machiavell, Wallonie’s grootste rock band ooit. Na hun beginperiode met mega succes kwam de break. Toen, begin jaren 80, stond hij mee aan de wieg van Radio 21 dat later Classic 21 werd. Hij werd er directeur van de zender en heeft het langslopende radioprogramma: “Les Classiques”, op zondagochtend. Indertijd revolutionair. De zondagmorgen was toen, in de jaren 80, nog gereserveerd voor de Heilige Mis. Vorig jaar ging hij met pensioen, hoewel hij nog altijd de zondagochtend presenteert. Maar op pensioen wou hij een nieuwe uitdaging aangaan. Hij maakte een album met veelal eigen nummers en hijzelf niet op drums, maar op zang. Het album “Back To Avalon” verschijnt officieel op 31 januari.

Dit concert was een soort “release party” van het album. Er volgt een tour om deze te promoten. In de band zitten mannen die hij sporen al verdienden in de muziekscene: Marcus Weymaere op drums, Loris Tils op bas en Christophe Pons op gitaar. Door het ontzettend lang zoeken naar een parkeerplaats miste ik de eerste nummers van het concert. Maar ik zag een redelijk gevulde Rotonde luisteren naar de band. Marc is niet direct een ijzersterke zanger maar heeft genoeg presence op het podium en praat vlot de nummers aan elkaar met de nodige informatie en anekdotes. Van de nummers die ik hoorde was het door Piet Goddaer/Ozark Henry geschreven “Sing For Everything” zeker een van hoogtepunten: strak gespeeld, mooie gitaarsolo en goeie drive. De muziek, die zeker in de categorie Classic Rock hoort deed me denken aan bands als Little Feat, Doobie Brothers,.. Ook in het titelnummer, eveneens door Piet geschreven. Iets over de helft van het concert mocht de band zich uitleven op een instrumentaal nummer, dat iets van Level 42 had, door de prominente baslijnen.

“Get It On” was goede swingende rock met de damesstemmen van Claire en Skye. Heel de zaal klapte gewillig mee. Het ook op de plaat gecoverde “Bitter Creek” van de Eagles werd vooral gered door de dames en het mooie einde van de song. Uiteraard moet er iets van Machiavel op de setlist. Met “Over The Hill” speelden ze niet het bekendste nummer, maar wel eentje dat in het Waalse collectieve geheugen zit. Het werd dan ook vlot mee gezongen. Hier was de gitaarsolo van Christophe Pons in de glansrol. Om het concert te eindigen gaven ze er een lap op: eerst de single uit de plaat: “Rolling Machine” met die toepasselijk rollende drums en hun versie van “Radar Love” van de Golden Earring. De versie mocht er zijn niet in het minst door de ster van de avond: de gitarist. Het obligate bisnummer werd een ode aan de onlangs overleden zanger Mario Guccio van Machiavel. “Lay Down” is dan ook één van hun mooiste songs.

Het concert gaf een goed gevoel doordat het in een bijna huiselijke sfeer door ging. De manier waarop Marc Ysaÿe tussen de liedjes sprak was alsof ik zondag naar de radio luister, met er tussen rock muziek geschoeid op classic leest. Door de sterke band die hij heeft is dit gegarandeerd entertainment dat er bij een breed publiek zal ingaan. Ik vermoed dat ze een drukke zomer gaan hebben.